BERGEN OP ZOOM – De achttienjarige Maud Vos werkt sinds de zomer van 2020 als zorghulp bij GGZ WNB. In feite is het een bijbaantje, maar toch maakt ze de nodige uren. “Ik heb zaterdagochtend als vaste dienst, maar ik werk eigenlijk iedere week wel meer uren”, vertelt ze.

DOOR REMKO VERMUNT

Via via kwam Maud in aanraking met GGZ WNB. “Ik werkte eerst bij tanteLouise. Daar heb ik al ervaring opgedaan als zorghulp, maar het leek mij wel leuk en interessant om ook een andere kant van de zorg te zien. Zo krijg je nog meer kennis van specifieke zorg. Daarom heb ik de overstap gemaakt.” Als zorghulp heeft ze een ondersteunende taak voor de verpleegkundigen. Zo zorgt ze ’s ochtends onder andere voor koffie in de huiskamer. “Vaak komen dan al de eerste cliënten binnen om een praatje te maken.” Ze zorgt voor het uitserveren van de maaltijden van de cliënten, ruimt de huiskamer op en waar het kan helpt ze de verpleegkundigen met bijvoorbeeld het verschonen van de bedden, het aanvullen van de handdoeken en het opruimen van de was. “En als het lekker weer is gaan we bijvoorbeeld met de mensen een rondje lopen of we spelen een spelletje.”

Opleiding

Voor Maud is dit werk perfect. Niet alleen omdat ze zichzelf in kan delen voor bepaalde diensten, maar ook omdat het voor een deel aansluit op haar opleiding. “Ik studeer Gezondheidszorgtechnologie. Ik wilde altijd al mensen helpen, maar ik zie het niet voor me om m’n hele leven mensen te wassen”, lacht ze. “De mix met technologie vind ik enorm mooi. De studie is vooral gericht op innovatie in de zorg. Dus zowel het ontwerpen van nieuwe technieken en instrumenten, als innovatie op managementniveau.” De praktijkervaring die Maud opdoet, helpt haar dan ook enorm bij haar studie.

Mensen helpen

Maar, daarnaast vindt ze het werk ook gewoon heel leuk. “Iedere dag is anders en de cliënten zijn ook iedere dag anders gestemd. Het is dus niet iedere keer hetzelfde riedeltje.” Maud werkt op twee afdelingen. “De bovenste etage is voor ouderen met psychische klachten, beneden hebben de mensen vaak ook somatische klachten oftewel lichamelijke klachten”, legt ze uit. Maud zelf maakt het niet uit op welke afdeling ze staat. “Ik vind het gewoon mooi om de mensen te helpen. Door samen met hen leuke dingen te doen, kan ik er toch voor zorgen dat ze een fijne dag hebben.”

Nooit onveilig

Toch is het natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn. “Sommige cliënten hebben wel eens dagen dat ze niet lekker in hun vel zitten. Dan kan je echt niets met ze ondernemen en dat is wel eens lastig. Eigenlijk is dat gewoon heel jammer, maar dat krijg je niet zomaar omgedraaid.” Daarnaast is er altijd een psychisch aspect dat meespeelt, waardoor de cliënten onvoorspelbaar kunnen zijn. “Je, dat kan soms best heftig zijn, maar we dragen altijd een bodyguard. Dat is een apparaatje, waarmee we andere afdelingen kunnen waarschuwen als er iets aan de hand is.” Maar, die heeft Maud nog nooit nodig gehad. “Ik heb me nog nooit onveilig gevoeld.” Op de afdelingen is het juist erg gezellig, ook met de collega’s onderling.

Flexibiliteit

Een van de grote voordelen van het werk van Maud is de enorme flexibiliteit. “Er zijn verschillende diensten, zowel vroege als late diensten. Soms heb ik les tot half drie en dan kan ik nog mooi om half vier een dienst meedraaien. Ben ik een keer een hele dag vrij, dan kan ik vaak een hele dag draaien.” GGZ WNB werkt daarbij met een handig systeem waarbij medewerkers kunnen zien welke diensten er nog openstaan. “Maar laatst werd ik ook gebeld omdat er iemand ziek was. Ze vroegen of ik de volgende dag kon werken en dat was geen probleem. Toen mocht ik drie dagen achter elkaar werken.”

Bijbaantje

Daardoor kan Maud soms toch de nodige uren maken. “Ik zie dit wel echt als een bijbaantje, maar het betaald goed en ik maak soms best veel uren in de week. Ik ben van plan om voorlopig wel te blijven, want ik heb het goed naar mijn zin.