Locatie deBreedonk, onderdeel van Surplus, is een modern woonzorgcentrum voor ouderen in Breda gelegen nabij het mastbos. Hier worden onder andere dagbestedingen, activiteiten, verzorging en permanente huisvesting aangeboden. De zorgmedewerkers voorzien de mensen dagelijks van de zorg en ondersteuning die zij nodig hebben. Lennie Biemans is er daar één van. Zij werkt als ervaren rot in het vak al 12,5 jaar bij deBreedonk en al bijna 30 jaar in de zorg als verzorgende Individuele Gezondheidszorg (IG) en planner. Ondanks deze lange tijd is het nog altijd haar passie.

Lennie, hoe ziet een normale werkdag er voor jou uit?
Ik sta om 6 uur op en moet hier om 7 uur aanwezig zijn. Ik begin de dag dan met het doorlezen van de dossiers van de mensen in het woonzorgcentrum. Zo weet je wat er speelt en wat er bijvoorbeeld de vorige dag gebeurd is. Wij hebben in ons systeem allemaal een looproute met de dingen die we die dag moeten doen. Hierin staat exact beschreven bij welke mensen je die dag langsgaat en wat ze nodig hebben. Daarnaast ben ik planner, dus maak ik ook de roosters.

Wat is nou een groot vooroordeel over de zorg?
Dat het alleen maar negatief is. In de zorg moet je aanpoten, het is druk en zwaar, en het salaris is niet goed. Daar zit wel een kern van waarheid in hoor. Je moet ook flink aan de bak. En het salaris is niet torenhoog, maar je kan er prima van leven. Ik vind het zonde als mensen veel vooroordelen hebben. Er zitten juist zo veel mooie kanten aan de zorg en het is echt iets waar je heel bewust voor kiest.

Wat is dan precies het mooie aan jouw werk?
Dat is vooral de dankbaarheid bij de mensen die je verzorgt. Dit ziet de buitenwereld vaak niet. Maar die dankbaarheid die je van mensen terugkrijgt voor de zorg die je biedt, die is echt onbetaalbaar.

En wat is minder leuk aan het werk, buiten dat het bijvoorbeeld zwaar is?
Vanwege het tekort aan medewerkerskrijgen bewoners veel verschillende gezichten te zien. Wat ik dan vaak hoor is dat een collega iets op een andere manier doet dan een andere collega, en dat vind een bewoner dan minder prettig. Ik zeg dan altijd: ‘Had dat dan tegen die persoon gezegd.’ Iedereen die hier werkt doet zijn best en wil graag luisteren om zich te verbeteren. Dan hoor ik het dus achteraf terwijl het probleem meteen verholpen had kunnen worden.

Is jouw werk veranderd door corona?
Het is wel druk omdat je met meer dingen rekening moet houden. Normaal gesproken maakt het niet uit als iemand een keer hoest of niest. Maar nu word je natuurlijk gelijk getest. Gelukkig hebben we hiernaast een teststraat zitten voor medewerkers van Surplus.

Daarnaast is er in de zorg nog altijd een tekort aan mensen. Dus van de mensen die we hebben wordt gewoon veel gevraagd. Dat is altijd zo, maar in de coronatijd merk je dat nog meer dan anders.

We zien veel acties voor de zorg voorbij komen, wat vind jij hiervan?
Ik vind het wel leuk hoor. Wij zijn zelf ook weleens verrast met een ijsje, snoepje of andere lekkernijen of met een bloemetje. Maar wat ik vooral een mooie actie vind, is die van de horeca en Surplus om de handen die wij tekort komen op te vullen. Hoe dit precies vorm gaat krijgen moeten wij ook nog horen, maar het idee is goed. Mensen kunnen hier wel helpen met bijvoorbeeld de afwas of het opmaken van bedden.

Wilde jij eigenlijk altijd al in de zorg werken?
Ja, van kleins af aan wilde ik in de zorg. Anders had ik kapster ook leuk gevonden. Ik denk dat het zorgen voor anderen gewoon in mij zit. Als kapster zorg je er ook voor dat mensen er netjes bijlopen. Zo iets moet denk ik ook in je zitten en dat is ook meteen wat het zo mooi maakt.

Tekst door Ruud Smolders